مبانی هنرهای تجسمی: هنرهای تجسمی به آن دسته از هنرهایی گفته میشود که قابلیت شکل پذیری و تجسم دارند و مستقیما با خس بینایی قابل درک اند. مبانی هنرهای تجسمی را می توان به قاعد درک زبان بصری و ایجاد اثر در هنرهای تجسمی تعبیر نمود. همه ی عناصر هنر تجسمی از عناصر بصری معینی شکل گرفته اند. کیفیات بصری عبارتند از روابطی که در روند سازمان دادن و نظم بخشیدن به عناصر بصری مطرح می شوند. نوع استفاده از عناصر بصری در اثر تجسمی کیفیت حسی خاص و عمومی ایجاد می کند. تضاد و کنتراست می تواند باعث توجه و تاکید بر موضوع خاصی در یک تابلو نقاشیباشد و القا کننده ی حس آرامش و سکون و یا … شوند. روند سامان بخشیدن به یک اثر هنری ترکیب یا کمپوزیسیون نامیده می شود.در ترکیب بندی است که وحدت اثر بعنوان کلی که دارای انسجام درونی است ، تحقق می یابد. در یک ترکیب موفق اجزا از کل قابل تفکیک نیستند. کادر یا قاب تصویر محدوده ی فضا یا سطحی است که اثر تجسمی و تصویری در آن ساخته می شود.بطور کلی منظور از کادر ، همان محدوده ای از سطح است که هنرمند برای ارائه و اجرای اثر خود بر می گزیند. فضای درونی یک کادر زمانی معنا پیدا می کند که یک عنصر بصری در درون کادر انرژی بصری آنرا فعال نماید.
منبع:
https://elearnpars.org/article/Interior-design-and-decoration-article